นาทีนี้ถ้าหากพูดถึง ” แม่กำปอง “
นุ้ยว่าน้อยคนนักที่จะไม่รู้จัก
หมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่กลางป่าใหญ่ ส่วนหนึ่งของกิ่งอำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่
ครั้งแรกที่นุ้ยได้ทำความรู้จักกับแม่กำปอง คือมุมนี้ ที่ตอนนี้กลายเป็นมุมมหาชน ของแม่กำปอง
แลนด์มาร์คที่ใครไป…ก็ต้องไปถ่ายรูป นุ้ยเคยเห็นภาพถ่ายมุมนี้เมื่อนานมาแล้ว
นานจนจำไม่ได้ อาจจะเพราะตอนนั้นเราไม่ได้สนใจที่นี้มากมายนัก
มุมแบบนี้ที่ไหนก็มีป่าว่ะ ..และเลือกที่จะปล่อยผ่านไป
จนวันหนึ่ง นุ้ยขับรถกลับจากปาย ตอนนั้นยังไม่แพลนสำหรับอะไร ไม่มีทีนอน ไม่มีที่กิน
และยังไม่ถึงกำหนดกลับบ้าน …
แต่แว๊บหนึ่งของความรู้สึก ดันคิดถึงภาพมุมนี้ขึ้นมา ว่าที่นี้มันคือที่ไหนแล้วนะ
อยู่ในเส้นทางที่เราผ่านหรือเปล่า …. และมันก็ใช่ ถึงแม้จะไม่ใช่ซะทีเดียว แต่เราก็ทำให้มันใช่
และเราก็ได้รู้จักกันจริงๆ จัง ๆ ….แม่กำปอง
ถ้าถามนุ้ยว่า รู้จักแล้วเป็นไง แม่กำปองมีอะไรเหรอ
แม่กำปองเหรอ … ก็ไม่มีอะไรนะ แค่ป่า แค่เขา แค่เรา แต่มันใช่อะ
นุ้ยเดินทางมาถึงแม่กำปองในเวลาประมาณ 4 โมงเย็น แบบไม่มีที่พัก
แต่โชคดีที่ตอนนั้นคือฤดูฝน และเป็นวันธรรมดา
แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นฤดูฝน และวันธรรมดา แต่แม่กำปองไม่ได้เงียบเหงาเลย ผู้คนคึกคัก เลยทีเดียว
อาจจะเป็นเพราะห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ไม่ไกลเท่าไหร่
นุ้ยขับรถวนหาที่พักอยู่ไม่นานนัก และได้ข้อสรุปว่า เราจะไปนอนกันที่โครงการหลวงบ้านตีนตก
ซึ่งต้องขับรถย้อนกลับไปเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น เนื่องจากตอนขับรถขึ้นมา นุ้ยได้แวะถามราคาที่พัก
และเดินดูบรรยากาศรอบๆ แล้วชอบมาก เมื่อเปรียบเทียบราคากับโฮมสเตย์ด้านบ้าน
ต่างกันแค่ประมาณ 200 -300 บาทเท่านั้น และได้บรรยาศ ลำธารไหลผ่าน โอ๊ย ! ฟิน
แต่ในรีวิวนี้นุ้ยยังไม่ได้เอาเรื่องราวของโครงการหลวงบ้านตีนตกมาร่วมไว้ รอรีวิวหน้านะคะ
——————————–
หลังจากที่นุ้ยจัดการหาที่หลับที่นอนให้ตัวเองได้แล้วด้วยวิธีการโทรไปจอง
นุ้ยก็นั่งเล่นต่อ และแน่นอนปลายทางแรกของนุ้ยมันคงหนีไม่พ้น ร้านกาแฟ ชมนก ชมไม้
แลนด์มาร์คของ แม่กำปอง … เป็นร้านกาแฟที่ตั้งอยู่บนเนินเขา
วิวด้านหน้าจะเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่กลางหุบเขาแห่งนี้
มันเป็นภาพที่สวย แต่ไม่เท่ากับความรู้สึกที่ฟิน คุณต้องได้ไปนั่ง ณ จุดนั้น
นั่งไปเรื่อยๆ กับกาแฟแก้วโปรด มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขไม่น้อย เลยนะ
ในบางช่วงเวลาที่ร้านนี้คนค่อนข้างเยอะมาก จนไม่ได้สัมผัสความชิล
แต่ถ้าใจเย็นหน่อย ผู้คนจะค่อยๆ ทยอยเดินจากไป ….
ออกจากร้านชมนก ชมไม้ นุ้ยก็รีบตรงดิ่งกลับไปที่โครงการหลวงบ้านตีนตกก่อนเลย
ที่ใครติดตามกันที่แฟนเพจ ก็น่าจะได้ดูที่ที่ Live บรรยากาศให้ชมกันว่า มันฟินขนาดไหน
จนกระทั่งเช้าอีกวันตอนสายๆ หลังจากทานอาหารเช้าเรียบร้อย ใช้เวลาอยู่ในพัก โน่นนี่นั่น
นุ้ยก็เช็คเอ้า เตรียมตัวกลับเข้าเมือง เพราะวันนี้มีงานที่จะต้องทำ
แต่ก็ขอขึ้นไปที่แม่กำปองอีกรอบ
รอบนี้นุ้ยเลือกไปนั่งดื่มกาแฟ ที่ Ted du Coffee
อย่างที่บอกว่าตอนไปที่นี้ไม่มีแพลน ไม่รู้อะไรเลย ไปหาทุกอย่างเอาข้างหน้า
แต่เหตุผลที่ได้มาร้านนี้ เพราะขับรถขับแล้วสะดุดกับชื่อ บ้านสุพรรณภูมิ
คิดในใจว่าชื่อจะไทยไปไหนค่ะนั้น … ขณะที่คิด สายตานุ้ยก็สอดส้อง ชะเง้อออกนอกรถ เห็นแว๊บว่าเป็นบ้านสวยๆ
กลับถึงที่พักช่วงกลางคืน ก็เลยเสิร์ชข้อมูลดูว่าที่พักคืนเท่าไหร่ แต่ปรากฎว่า เจอภาพสวยมาก ริมน้ำตก
ก็เลยตั้งเป้าว่าจะต้องเข้าไปดูให้ได้ …. ซึ่งการตอนเดินเข้าไม่เท่าไหร่ เพราะเดินลง
ชิล ตื่นเต้น และสวย มาก แต่เราจะไม่พูดถึงตอนเดินกลับ
ระว่างทางเป็นทางเดินบันเดินแคบๆ แต่ร่มรื่นมากๆ เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่
เดินลงมาสักแปบ เจอสะพานข้ามลำธาร …. คือแอบกรี๊ด มันสวยมาก
มันสัมผัสได้ถึงความเย็น ความสบาย ความรู้สึกดีอ่ะ มันอธิบายยาก
อาจจะเป็นเพราะนุ้ยค่อนข้างชอบป่าเขา และพวกลำธาร น้ำตก
เข้ามาในร้าน มีน้องแมวเต็มร้านไปหมด
—-ต้องขอโทษสำหรับรูปที่หายไป เพราะร้านนี้มีรูปอีกเพียบแต่นุ้ยหากเมมโมรี่การ์ดไม่เจอ —-
ส่วนบรรยากาศ ก็ชิลๆ ริมน้ำตกประมาณนี้แหละ
นั่งจิบกาแฟริมน้ำตก ชุ่มปอดชะมัด
นั่งเล่นสักพัก ก็ย้ายตัวเองไปอีกร้าน เป็นร้านดังอีกร้านที่ใคร ๆ ต่างก็แวะเวียนไป
คือร้าน ลุงปุ๊ด และป้าเป็ง เป็นร้านกาแฟเท่ห์ ๆ ชิลๆ สายฮิป ชอบมาถ่ายรูปกัน
แล้วคนนี้สายอะไร ..จากที่ดูรูปร่างน่าจะสายแหลก
ว่าแล้วก็กิน ให้ตรงตามสาย
เป็นร้านที่บรรยากาศค่อนข้างดีเลยทีเดียว
หันลังให้ถนน แต่หันหน้าเข้าหาเขา
มุมน่ารักๆ ในรีวิวเพียบ เลือกนั่ง เลือจับจองกันตามสบาย เพราะตอนนี้ฝนตก ไม่มีใครมาแย่งเราเลย
….. ต้องขอบคุณฝน ที่ตกลงมาอย่างหนักทำให้เราได้มีเวลานั่งดื่มด่ำกับความสุขนานกว่าปกติ
พอฝนซา… เราก็เริ่มออกมาเดินเล่นตามถนน ดูบ้านเรื่อน ร้านรวงต่างๆ
อย่างที่บอกว่าวันที่เป็นวันธรรมดาในฤดูทำให้ไม่ค่อยมีร้านรวงเปิดมากนัก
เดินมาจนถึง วัดกันธาพฤกษา (วัดแม่กำปอง) เป็นวัดเดียวของหมูบ้าน
มีพระอุโบสถอยู่กลางน้ำ สวยมาก มีน้ำตกไหลผ่าน
แต่อยากร้องไห้ เมื่อไฟล์ภาพหายไป ทั้งที่นุ้ยพยายามยืนถ่ายภาพวัดกลางฝน อยู่นานพอสมควร
เหมือนที่นุ้ยบอกป่าว ว่าแม่กำปอง ไม่เห็นจะมีอะไรเลย มีแค่ป่า แค่เขา แค่เรา แต่มันใช่
เวลาแค่ 2 วัน 1 คืน ที่แม่กำปอง ไม่ได้ทำให้อายุยืนเพิ่มมากขึ้นเหมือนใครๆ กล่าวไว้
แต่ 2 วัน 1 คืน ที่แม่กำปอง เติมความสุข และรอยยิ้มให้เราได้เยอะเลยทีเดียว
บางคนไม่รู้เลยว่า …. ความสุขหน้าตาเป็นยังไง
แล้วตอนไหนเหรอที่เรียกว่าความสุข
ถ้าสำหรับนุ้ย … ตอนที่คุณยิ้มออกมาแบบไม่ได้ตั้งใจ
ยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัว …. ตอนนั้นแหละ คุณกำลังมีความสุข
ข้อมูลกันนิดๆ หน่อย
ที่พักแม่กำปอง มีให้เลือกเยอะมาก ราคาเริ่มต้นที่ประมาณ 650 ต่อคน
การเดินทางที่สะดวกที่สุดคงเป็นการขับรถไปเอง ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์ หรือมอเตอร์ไซค์ ทางค่อนข้างสบาย
แต่ถ้าหากขับรถไม่ได้ คงแนะนำให้เหมารถคะ หรือติดต่อที่พักไว้ล่วงหน้า ที่พักบางที่จะมีบริการรถรับส่งด้วย
เพราะยังไม่มีรถโดยสาร ผ่านแม่กำปอง
———————–
ขอบคุณเพื่อนๆ สำหรับการติดตามกันนะค่ะ
ทักทายกันได้ที่ช่องทางเล่านี้
Facebook : https://www.facebook.com/MyLifeMyTravels/
Instagram : https://www.instagram.com/mylifemytravel/
Website : http://www.mylifemytravels.com/
YouTube : https://goo.gl/Gync7Y
